Philomαtheia

(χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά) Για ανεξήγητους λόγους, όλοι μας πιστεύουμε ότι ο εκάστοτε άνθρωπος με τον οποίο συνομιλούμε ανά πάσα στιγμή είναι σαν εμάς. Έχει στο μυαλό του ακριβώς αυτό που έχουμε κι εμείς, έχει συνειδητοποιήσει τα ίδια πράγματα για τη ζωή, διέπεται από τις ίδιες αξίες και πεποιθήσεις. Είναι δε διακεχυμένη μια αδικαιολόγητη πίστη ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι, ότι οι άντρες με τις γυναίκες δεν έχουν διαφορές, ότι οι «κοινωνικές τάξεις» είναι με σαφήνεια καθορισμένες και τα χαρακτηριστικά των μελών τους προκαθορισμένα και αρρήτως καταγεγραμμένα. Όμενοι λοιπόν σε τόσο μεγάλο βαθμό προκατειλημμένοι απέναντι στους συνανθρώπους μας, πέφτουμε απ’ τα σύννεφα βλέποντας ότι σχέσεις και συνεργασίες που είχαν τις καλύτερες προϋποθέσεις να ευοδώσουν δεν είναι πια λειτουργικές και αποτελεσματικές. Ένας από τους πάμπολλους λόγους για τους οποίους ένας άνθρωπος «δεν ήταν τελικά αυτό που νομίζαμε», είναι η σχέση του με την αλήθεια . Κατά πόσο, στην καθημερινή ομιλία και πρακτική

(χρόνος ανάγνωσης: 14 λεπτά) Η γλώσσα έχει από πολύ παλιά συνδεθεί με την καταγωγή. Εκ πρώτης όψεως κάτι τέτοιο φαίνεται λογικό, όλοι έχουμε λίγο πολύ στο μυαλό μας συνυφασμένες τις έννοιες έθνος, λαός, κράτος, χώρα, πολιτισμός, ιστορία, κουλτούρα , τα οποία συνδέονται με τον πιο εναρμονισμένο τρόπο υπό τη σκέπη της γλώσσας. Αυτό όμως συμβαίνει σήμερα, 32 το λιγότερο αιώνες ιστορικής και γλωσσικής εξέλιξης, και ούτε κατά διάνοια καθολικά. Η γλώσσα ως ενοποιητικός παράγοντας υφίσταται απ' τις απαρχές της ύπαρξής της, ήταν το μοναδικό μέσο επικοινωνίας, από τους ελάχιστους δείκτες διαφοροποίησης ενός συνόλου ανθρώπων με ένα άλλο.  Από τον δημιουργό   jarmoluk του Pixabay Αυτή η λανθασμένη σύνδεση της γλώσσας με την καταγωγή, λεπτομέρειες επί της οποίας θα συζητηθούν σε επόμενο άρθρο, γεννά αναπόφευκτα αισθήματα ανωτερότητας στους σύγχρονους Έλληνες, οι οποίοι, μη γνωρίζοντας τα πραγματικά ιστορικά και γλωσσικά δρώμενα και προσπαθώντας να προστατεύσουν την κουλτούρα και τον πολιτισμό

(από το colossusproject.org) Εικόνα 1 Ιστορικό της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης Με τον όρο Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας εννοείται η αρχαία βιβλιοθήκη της πόλης της Αλεξάνδρειας, στην Αίγυπτο, η οποία ιδρύθηκε στην Ελληνιστική εποχή επί διακυβέρνησης Πτολεμαίου Α’, του επονομαζόμενου Σωτήρος, με την παρότρυνση του Δημήτριου Φαληρέα, και έγινε το εκδοτικό κέντρο του τότε γνωστού κόσμου, υπερσκελίζοντας ως προς τον πλούτο των χειρογράφων της κάθε άλλη γνωστή βιβλιοθήκη της εποχής της και του παρελθόντος. Με την ίδρυση των Ελληνιστικών κρατών από τους διαδόχους του Μ. Αλεξάνδρου εδραιώθηκε η πολιτική κυριαρχία των Ελλήνων στη Μικρά Ασία, στη Μέση Ανατολή και μέχρι τις δυτικές παρυφές των Ινδιών, καθώς και στην Αίγυπτο. Η κυριαρχία αυτή, μεταξύ άλλων, εκδηλώθηκε και αναπαρήχθη με το σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας πολιτιστικής πολιτικής, η οποία προώθησε τον εξελληνισμό της Ανατολής με τη διάδοση των γραμμάτων και την ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας. Η πολιτιστική αυτή πολιτική στην Ελληνιστι