Η ευεργετική ιδιότητα της γραφής γίνεται πλέον όλο και περισσότερο γνωστή (journaling, post notes κ.λπ.). Το να αποδίδεις γραπτά ό, τι έχεις στο μυαλό σου (σε επίπεδο ταξινόμησης της καθημερινότητας, εκτόνωσης των συναισθημάτων ή και προσπάθεια ανακάλυψης βαθύτερων εσωτερικών εννοιών) σε βοηθά να αντικρίσεις με πλέον χειροπιαστό (άρα ευμετάβλητο) τρόπο κάθε πτυχή του εξωτερικού ή εσωτερικού σου κόσμου.

από τον δημιουργό Pexels του Pixabay

Στο παρόν άρθρο δεν αναφερόμαστε στην γραφή που εξυπηρετεί την καθημερινότητά μας (λίστα για τα ψώνια, to-do κ.λπ.), αλλά στην γραφή που μας βοηθάει να εκτονώσουμε τα ενδότερά μας σε στιγμές άγχους και σε εκείνη που μας βοηθάει, εν τέλει, να λύσουμε μεγάλα κατά τα φαινόμενα μυστήρια της ζωής μας - στη γραφή ως μέσο αυτοβελτίωσης και αλλαγής των προβληματικών σημείων της καθημερινότητάς μας.

Η γραφή υπό αυτή την έννοια αξιοποιείται με βάση δύο άξονες: τόσο ως μέσο έκφρασης και εξωτερίκευσης των σκέψεων και συναισθημάτων (άμεση και παροδική εκτόνωση) όσο και ως τον βασικό τρόπο με τον οποίο μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ποιοί είμαστε, πώς θέλουμε να ζούμε, ποιά είναι τα όριά μας κ.ο.κ. (βαθμηδόν εκτόνωση με μόνιμα αποτελέσματα). Επί της παρούσης αναφερόμαστε στην πρώτη περίπτωση (με την δεύτερη θα ασχοληθούμε σε επόμενο άρθρο).

Υπάρχουν πάμπολλες διαφορετικές τεχνικές γραφής που ταιριάζουν σε πάμπολλους διαφορετικούς ανθρώπους. Ένα όμως είναι το στοιχείο που δεν πρέπει να λείπει για να είναι η γραφή (και η αυτοβελτίωση) αποτελεσματική: η ειλικρίνεια.

Ακολουθούν τέσσερις μικρές προτάσεις αυτοβοήθειας μέσω της γραφής στην καθημερινότητα:

Μην φοβάσαι να αυτοσαρκαστείς
━━━

Ρωτάς απεγνωσμένα ξανά και ξανά τον εαυτό σου «γιατί;»; «Γιατί μου συμβαίνει αυτό;», «γιατί σε μένα», «γιατί εγώ;». Γράψε σε ένα χαρτί με μεγάλα κεφαλαία γράμματα «ΓΙΑΤΙ;». Γράψε μια ειρωνική, αυτοσαρκαστική απάντηση που να απευθύνεται στον εαυτό σου: «γιατί είσαι ζώον, για αυτό». Άφησε τον εαυτό σου να γελάσει με το μερίδιο ευθύνης σου στην απόγνωσή σου. Μετά προσπάθησε να απαντήσεις σοβαρά στο γιατί σου συμβαίνει αυτό. Μόλις αποδεχτείς την ευθύνη σου μέσω του αυτοσαρκασμού η απάντηση θα έρθει πολύ πιο εύκολα. Και να μην έρθει, τουλάχιστον θα περιορίσεις το άγχος. Στην αρχή φαίνεται χαζό και ανούσιο, αλλά με τον καιρό οφελεί πραγματικά την ψυχή (σε σημείο που, κάποια στιγμή, δεν θα είναι καν απαραίτητο). Σημείωση: δεν απαγορεύεται να αυτοσαρκαστείς σε μια στιγμή αδυναμίας σου, επιβάλλεται. Δεν μειώνεις την σοβαρότητά της, ανακαλύπτεις την πραγματική της υπόσταση.

Απάντα σε απλές ερωτήσεις
━━━

Μην κουράζεις το μυαλό σου με βαθυστόχαστες, φιλοσοφικές έννοιες. Αυτές οφελούν σε στιγμές χαράς, γαλήνης, ψυχικής και πνευματικής ενάργειας, όχι σε στιγμές άγχους και πανικού. Μην αναρωτιέσαι αν πρέπει να φοβάσαι τον θάνατο, αν είσαι αρκετός, αν έχεις κάποιο πρόβλημα. Αναρωτήσου γιατί σου αρέσει τόσο πολύ το παστίτσιο και τι μπορείς να κάνεις για να το κάνεις ακόμα καλύτερο. Γράψε τι σου αρέσει στο άρωμά του, στην υφή του, στον συνδυασμό των γεύσεων του. Θυμήσου που έφαγες το καλύτερο παστίτσιο στη ζωή σου. Τι υλικά χρησιμοποιούσε αυτός που το έφτιαξε. Γράψε «πόσο τυχερός είμαι που ζω και έχω τη δυνατότητα να φάω αυτό το θείο παστίτσιο» (δεν θα τα δει κανείς, αφέσου). Κάνε το για κάθε τι μικρό σου δίνει στιγμιαία χαρά. Διόγκωσε αυτή τη χαρά. Τέντωσέ την και καν' την να διαρκεί περισσότερο (τόσο όσο γράφεις). Με τον καιρό θα συνειδητοποιήσεις ότι το μόνο που αρκεί τελικά για να σου φτιάξει τη μέρα είναι μια μερίδα από το αγαπημένο σου φαγητό, και τίποτα δεν αξίζει τόσο ώστε να στη χαλάσει.

Απεκδύσου την προκατάληψη
━━━

Η γραφή δεν είναι μόνο τέχνη (λογοτεχνία, ποίηση, δημιουργική γραφή κ.ά.). Η γραφή είναι η αποτύπωση της σκέψης. Συχνά βοηθάει να αφαιρέσεις από την σκέψη σου τους χρυσοποίκιλτους μανδύες με τους οποίους την έχεις στολίσει (ή κρύψει, ή παραμορφώσει, ή πλανέψει, ή κατακρεουργήσει). Αν έχεις πλούσιο λεξιλόγιο γράψε σαν πεντάχρονος, αν απολαμβάνεις την ανάγνωση ή συγγραφή λογοτεχνίας γράψε σαν «αγράμματος», αν σκέφτεσαι ποιητικά γράψε χωρίς σύνταξη και σε greeklish. Προσπάθησε να αφαιρέσεις από την σκέψη σου τις λογοτεχνικές τεχνικές που είναι στολίδια της λογοτεχνίας (η οποία είναι ένα μέρος μόνο του γραπτού λόγου), και αποτύπωσε πεζά, άχρωμα, ξεκάθαρα αυτό ακριβώς που νιώθεις. Οτιδήποτε γράφεται δεν απαιτεί καλαισθησία και μέτρο. Βρίσε, κάνε ορθογραφικά λάθη, γράψε άτσαλα, άσε τα ανεπαίσθητα λαθάκια της σκέψης σου να αποτυπωθούν χειροπιαστά μπροστά στα μάτια σου. Η τέχνη του λόγου εξ ορισμού δεν περιέχει λάθη (εφόσον μιλάμε για τέχνη). Η σκέψη σου όμως ναι. Αντιμετώπισέ την. Δες στο χαρτί αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι, και όχι κάτι επιτηδευμένο, όμορφο και «τέλειο». Γράψε ατελώς, γιατί είσαι ατελής.

Μην είσαι υποκριτής (όλη την ώρα)
━━━

Έχεις πανέμορφο και αψεγάδιαστο γραφικό χαρακτήρα; Στοίχημα ότι δεν έχεις. Ο γραφικός χαρακτήρας είναι, κυριολεκτικά, η αποκάλυψη του χαρακτήρα μέσω της γραφής. Αν αφεθείς και προσπαθήσεις να γράψεις πιο πρόχειρα, πιο παιχνιδιάρικα, αν αφήσεις τα αισθήματά σου να καθοδηγήσουν το χέρι σου τα γράμματά σου θα πάρουν άλλη πνοή. Θα κάνεις έντονες γωνίες όταν είσαι τσαντισμένος, μεγάλες στρογγυλές κλειστές καμπύλες όταν νιώθεις μόνος, ανεπαίσθητες γραμμές όταν δεν σε νοιάζει τίποτα, και κάθε τι που νιώθεις θα μπορεί να φανεί μέσω των γραμμάτων σου. Μην προσπαθείς να έχεις πάντοτε έναν άψογο γραφικό χαρακτήρα, τον ίδιο σε κάθε περίσταση. Είναι το ίδιο υποκριτικό με το να προσπαθείς να είσαι τέλειος σε κάθε περίσταση. Τουλάχιστον στις προσωπικές σου σημειώσεις, γράψε σαν να είσαι εσύ και όχι η εικόνα που αρέσκεσαι να δείχνεις στους άλλους. 

Σκεφτόμαστε πιο γρήγορα απ' ότι γράφουμε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην έχουμε τον χρόνο να επεξεργαστούμε όλα όσα σκεφτόμαστε, να οδηγούμαστε σε λογικές πλάνες, να σαμποτάρουμε τον εαυτό μας και να οδηγούμαστε σε μια καταστροφή που δεν θα υπήρχε, αν αφιερώναμε τον χρόνο που άρμοζε στις σκέψεις μας.

Όσες περισσότερες οι σκέψεις μας, τόσο περισσότερο χρόνο πρέπει να αφιερώνουμε στην ανάλυση και αποκρυπτογράφησή τους. Η σκέψεις μας δεν έχουν μία όψη (αυτή με την οποία εμφανίζονται πρώτη φορά στο συνειδητό), έχουν πολλές. Για να καταλάβουμε τι εννούσαμε με την κάθε σκέψη μας, οφείλουμε να τις επεξεργαστούμε σαν ένα οποιοδήποτε κείμενο προς ανάλυση (όπως ακριβώς στο σχολείο). Πρέπει επομένως να καταγράφουμε την σκέψη που μας προβληματίζει ανά πάσα στιγμή της ημέρας και να την παρατηρούμε όπως ο επιστήμονας το πείραμα, να υποθέτουμε, να αναλύουμε πιθανά σενάρια, και να εξάγουμε αποτελέσματα. Αποστασιοποιημένα, χωρίς πάθος.

Εφόσον η σκέψη εξαρτάται και επηρεάζεται από χιλιάδες πράγματα (άγχος, ερεθίσματα, συναισθήματα, αναμνήσεις, ουσίες, ύπνος και τόσα άλλα), τότε σημαίνει ότι δεν είμαστε οι σκέψεις μας, όπως τόσο έντονα έχει προταθεί. Είμαστε αυτό που κάνουμε για αυτές, είμαστε ο τρόπος που τις αντιμετωπίζουμε. 

Μέρος II (σε επεξεργασία)

Philomαtheia 25 Απριλίου 2022

Από τον δημιουργό qimono του Pixabay

‟Ο ευεργετημένος αχάριστος θα βρει τον τρόπο να επωφελείται από σένα ακόμα και αν σας χωρίζουν χιλιόμετρα!

(χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά)

Από τον δημιουργό Jupilu του Pixabay

αυτοπεποίθηση θηλυκό

1. η πίστη κάποιου στον εαυτό του, ότι μπορεί να καταφέρει κάτι

Η εκτίμηση και η ευγνωμοσύνη, που είναι απαραίτητα χαρακτηριστικά στην πορεία της αυτοβελτίωσης, που με τη σειρά της είναι απαραίτητη για κάθε νοήμον ον του πλανήτη, έρχεται μέσα από ένα συγκεκριμένο είδος πληρότητας που σχετίζεται με το «είμαι αρκετός/ή για μένα» (το οποίο δεν σχετίζεται εννοιολογικά με το trendy πλέον κίνημα  #loveyourself). 

Στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τους παράγοντες που καθορίζουν πότε έχουμε ή δεν έχουμε αυτοπεποίθηση για κάτι και γιατί, καλούμαστε να συνειδητοποιήσουμε και να αποδεχτούμε ότι άμα αποκτήσουμε πίστη στον εαυτό μας, δηλαδή αυτοπεποίθηση, μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Κανείς όμως δεν μας εξήγησε τι πραγματικά σημαίνει «πίστη στον εαυτό» και ποια είναι αυτά τα «πάντα» που μπορούμε να καταφέρουμε.

Αυτοπεποίθηση σημαίνει να αντικρίζεις ένα πανέμορφο τοπίο και να μην νιώθεις την ανάγκη να το μοιραστείς στα social media, ή να τρώς το πιο νόστιμο φαγητό του πλανήτη και να μην το στέλνεις στην ομαδική. Σημαίνει να βγαίνεις από το σπίτι σου το πρωί, να κάνεις τις δουλειές σου και να γυρνάς το βράδυ χωρίς να έχεις κρίνει ούτε μια φορά το παραμικρό για κάποιον τυχαίο περαστικό που είδες (είτε θετικά είτε αρνητικά). Σημαίνει να μην σκέφτεσαι το παρελθόν ούτε το μέλλον (εκτός από το άμεσο, προφανώς) αλλά να ζεις το παρόν, δηλαδή να έχεις περιοδικότητα μίας ημέρας (κάθε πρωί που ξυπνάς να μην σε απασχολούν τα χάλια της προηγούμενης αλλά ούτε τα «τι θα γίνει αν» της επόμενης). Σημαίνει να μην αλώνεσαι στη διαδικασία ανακάλυψης του νοήματος της ζωής, αλλά να προσπαθείς, κάθε μέρα που περνά, να δίνεις νόημα στη ζωή σου -στη συγκεκριμένη μέρα που ζεις.

Σημαίνει να είσαι απαλλαγμένος από την προκατάληψη (π.χ. «αποκλείεται να με πάρουν στη δουλειά, έχω τη μισή προϋπηρεσία από τους υπόλοιπους», ή «δεν θα του/της το πω, δεν πρόκειται να καταλάβει». Σημαίνει να αποδέχεσαι ότι δεν είσαι μελλοντολόγος (δεν έχεις ιδέα τι πρόκειται να συμβεί όσο μανιακός κι αν είσαι με το να έχεις τον έλεγχο) δηλαδή το να αφήνεις τα πράγματα να είναι ακριβώς όπως είναι κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σου (να μην προσπαθείς να τα χρωματίσεις διαφορετικά από ότι όντως είναι).

Σημαίνει να είσαι φίλος της αλήθειας και να την αποδέχεσαι όσο καταστροφική κι αν φαίνεται. Για παράδειγμα, αν είσαι στο «απόγειο» της καριέρας σου αλλά μια φωνή μέσα σου σου λέει να τα παρατήρεις όλα για κάτι άλλο, να το κάνεις χωρίς δεύτερη σκέψη. Όχι από αλαζονεία και έπαρση, αλλά επειδή αποδέχεσαι την αληθινή εγκάρδια επιθυμία σου (όσο και αν αντιβαίνει σε αυτό που κάποτε νόμιζες ότι είναι καλύτερο για σένα). Σημαίνει να εξελίσσεσαι ταχύτατα και να αναθεωρείς ακόμα και τα πράγματα για τα οποία κάποτε έκοβες το χέρι σου, όταν χρειαστεί.

Σημαίνει να είσαι αυτάρκης, να χρειάζεσαι όσο το δυνατόν λιγότερα πράγματα τα οποία όμως να είσαι σε θέση να αποκτήσεις. Σημαίνει να είσαι ρεαλιστής. Να κάνεις σχέδια μόνο όταν είσαι σε θέση να τα πραγματοποιήσεις άμεσα και χωρίς προϋποθέσεις (π.χ. «αν δουλέψω σκληρά, αν βγάλω πολλά λεφτά, αν κληρονομήσω το σπίτι, αν μετακομίσω στο εξωτερικό, αν βρω τον έρωτα της ζωής μου, τότε θα...», ώστε η ευτυχία σου να μην εξαρτάται από μελλοντικούς και υποθετικούς παράγοντες.

Σημαίνει να αναγνωρίζεις την επιτυχία των άλλων, να χαίρεσαι με αυτή σαν να είναι δική σου, να ευγνωμονείς όταν κάποιος σου δίνει μια ιδέα, σου μαθαίνει κάτι, ή ακόμα και σε διορθώνει. Σημαίνει να είσαι σε θέση να πεις «σε ευχαριστώ που μου άλλαξες γνώμη». Σημαίνει να επιβραβεύεις ό, τι κάνουν οι άλλοι αλλά εσύ δεν μπορείς (ακόμα, ή και ποτέ). Σημαίνει να μην νομίζεις ότι όλα γίνονται για σένα ή ότι σε επηρεάζουν με κάποιο τρόπο. Σημαίνει να διαισθάνεσαι την αλήθεια και να μην έχεις ανάγκη αποδείξεις για να καταλάβεις αν τα λεγόμενα κάποιου είναι αληθή ή ψευδή (δηλαδή να έχεις το θάρρος να στηρίξεις τη λογική, το μυαλό και την ενσυναίσθησή σου χωρίς κάποιον ή κάτι να τα επιβεβαιώνει).

Σημαίνει να συγχωρείς.

Η αυτοπεποίθηση προκύπτει ανν (sic) βρίσκεσαι σε απόλυτη επαφή με το παρόν, τον εαυτό και την αλήθεια. Δεν σχετίζεται με τους στόχους, τα επιτεύγματα, την καλή ή κακή εμφάνιση. Δεν σχετίζεται με το πόσο «αγαπάς τον εαυτό σου», ούτε με το πόσο «αποδέχεσαι και προσπαθείς να βελτιώσεις τα ελαττώματά σου» και σίγουρα δεν έχει καμία σχέση με τις επιτυχίες ή αποτυχίες σου (αν αποκτήσεις αυτοπεποίθηση το κόνσεπτ «επιτυχία» και «αποτυχία» δεν θα υπάρχει πλέον στη ψυχή σου, ούτε καν στο λεξιλόγιό σου). Αυτοπεποίθηση είναι η γενναιότητα να κάνεις κάτι όσο λάθος κι αν φαίνεται σε κάποιον άλλο. Είναι η εμπιστοσύνη στο ένστικτο και πως ότι σου συμβεί είναι δική σου ευθύνη, επομένως είσαι σε θέση να το στηρίξεις. Και ούτε πρόκειται να το μετανιώσεις ποτέ, ακριβώς γιατί έκανες αυτό που πίστευες ότι έπρεπε να κάνεις. Σημαίνει η σκέψη «τι θα πει ο κόσμος» να μην υπάρχει για σένα σαν έννοια.

Αυτοπεποίθηση είναι η συνεχής αυτοβελτίωση όταν δεν σχετίζεται με κανέναν άλλον άνθρωπο πέρα απ' τον εαυτό. Αν σχετίζεται με οποιονδήποτε τρόπο με οποιονδήποτε άνθρωπο δεν είναι αυτοπεποίθηση, είναι ακούσια υποκρισία και έχει επιβεβαιωμένα αρνητικά αποτέλεσματα (αίσθηση ματαιότητας, αδικαιολόγητη απαισιοδοξία, μοιρολατρεία, ευθυνοφοβία και όλες τις ψυχοσωματικές συνέπειες που αυτά συνεπάγονται).

Μια μεγάλη μύτη, τα λίγα χρήματα, οι συνεχείς επαγγελματικές αποτυχίες, η κακή παιδική ηλικία και κάθε τί άλλο τυραννάει έναν άνθρωπο, δεν είναι ο λόγος που έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση, ούτε στοχεύοντας σε αυτά πρόκειται να τη βελτιώσει.

Το πρώτο βήμα για έρθει κανείς/μιά λίγο πιο κοντά στην έννοια της πίστης στον εαυτό, είναι η πάταξη του εγωισμού. Δεν μπορείς να έχεις αυτοπεποίθηση όταν νιώθεις πως η ζωή σου χρωστάει, γιατί δεν μπορείς να αναλάβεις την ευθύνη του να χρωστάς εσύ στον εαυτό σου, και κανείς άλλος.

Βασική προϋπόθεση για να συμβούν όλα αυτά είναι η πίστη ως έννοια, ως ικανότητα, ως ανθρώπινο χαρακτηριστικό, ως εγκεφαλική διεργασία, ως τρόπος σκέψης, ζωής και δράσης. Συνειδητοποιώντας τη νέα αυτή νοοτροπία, η πολυσυζητημένη «πίστη στον εαυτό» ως ορισμός της αυτοπεποίθησης αποκτά πλέον νέα νοήματα...

Philomαtheia 08 Μαρτίου 2022

Η ζωή δεν είναι γρήγορη, δεν προσπαθεί να σου ξεφύγει και να ξεγλιστρήσει απ΄ τη συνείδησή σου. Δεν σε εμπαίζει. Ο χρόνος δεν είναι αμείληκτος και δεν τιμωρεί.
Ο χρόνος εν τέλει δεν είναι λίγος. 

Από τον δημιουργό analogicus του Pixabay

 

Υποστηρικτές του ιστολογίου | Πάτρα Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους επιχειρηματίες πατήστε εδώ

❃❃❃

Α. Συμβουλές

1. Μην στείλεις αυτή τη φωτογραφία

Το "αποκλείεται να συμβεί σε εμένα, εκατομμύρια άτομα το κάνουν" δεν ίσχυε ποτέ. Μην στείλεις την φωτογραφία που σου ζητά κάποιος στο ίντερνετ, ειδικά αν τον γνώρισες μέσω αυτού. Ειδικά την γυμνή φωτογραφία που σκέφτεσαι ότι δεν πειράζει να στείλεις γιατί δεν φαίνεται το πρόσωπό σου ή γιατί "τον/την ξέρεις, δεν θα έκανε ποτέ κάτι που θα σε έκανε να νιώσεις άβολα". Πειραζει. Γενικά με τις φωτογραφίες, μην. Θα συμβεί και σε σένα, αργά ή γρήγορα, αγόρι ή κορίτσι. Μην νομίζεις ότι το διαδικτυακό "δεν μετράει".

Από τον δημιουργό Sasint του PIxabay

2. Αποδέξου την απόρριψη ως κάτι φυσικό

Χώρισες; Η παρέα σου σε παράτησε; Ο bff σου σε αντικατέστησε; Πονάει αλλά πρέπει να το αποδεχτείς. Δεν έχεις εσύ κάποιο πρόβλημα, ούτε αυτοί ήταν υποχρεωμένοι να είναι μαζί σου για πάντα. Η απόρριψη είναι επιλογή, και πρέπει να σέβεσαι τις επιλογές των ανθρώπων, γιατί έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με εσένα στην αυτοδιάθεση (=στο να κάνουν με τον εαυτό τους ό, τι θέλουν, χωρίς να επηρεάζονται από τα πρέπει των άλλων). Μάθε να ζείς με την απόρριψη γιατί θα την αντιμετωπίζεις σε όλη σου τη ζωή, όσο πετυχημένος, έξυπνος ή ευπαρουσίαστος κι αν είσαι. Δεν αρέσουμε σε όλους, και ειλικρινά αυτό είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. 

3. Μην αποφασίζεις με άξονα "τους φίλους σου"

Καλά τα φιλαράκια στα σχολικά χρόνια, αξέχαστε στιγμές, γέλια και κλάματα, όμως η ζωή είναι πολλά περισσότερα από τα 4-5 χρόνια εφηβείας. Είσαι υποχρεωμένος να το δεις, και να πράττεις με βάση το καλό για σένα, και όχι αυτό που δεν θα "ξεβολέψει" το παρεάκι σου (που δεν θα έχεις άλλωστε σε λίγα χρόνια από τώρα). Πόσω μάλλον το να φοβάσαι μη τους χάσεις, ενώ είναι στατιστικά βέβαιο πως θα συμβεί. Από όλους αυτούς, είναι ζήτημα αν θα μείνει ένας. Αυτή τη στιγμή εσύ είσαι το πιο σημαντικό άτομο στη ζωή σου, αυτό που πρέπει να προστατεύσεις και να βελτιώσεις πάση θυσία. 

4. Αποταμίευσε

Αν σου περισσεύουν 0.20€ απ' το κολατσιό στο σχολείο, μην πάρεις 2 τσίχλες. Άστα στην άκρη, και στο τέλος του μήνα θα μπορέσεις να αγοράσεις τα hands free που (για άλλη μια φορά) έχασες. 😝 Η αποταμίευση είναι ο μόνος τρόπος να μην σου λείψει ποτέ τίποτα, είτε έχεις λίγα είτε πολλά χρήματα. Μην είσαι σπάταλος, μην πετάς πράγματα επειδή τα βαρέθηκες. Κάθε υλικό έχει αξία. Μην κάνεις αυθόρμητες αγορές και αγορές υπό πίεση. Τα λεφτά είναι το χειρότερο πράγμα του κόσμου ανά τους αιώνες, κάνε ό, τι μπορείς για να μην σε δεσμεύουν, να νιώθεις ελεύθερος είτε έχεις πολλά, είτε λίγα. Να είσαι ολιγαρκής και αυτάρκης και δε θα σου λείψει ποτέ τίποτα.

5. Διάβασε 

Διάβασε για το σχολείο, για το φροντιστήριο, για τα αθλητικά, για τα κουτσομπολιά, διάβασε βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, διάβασε τις ετικέτες των σαμπουάν και της σοκολάτας που θα φας, και γενικά ό, τι έχει γράμματα διάβασέ το. Η πληροφορία είναι το πιο σημαντικό πράγμα, αρκεί να την έχεις, και όταν χρειαστεί να την αξιοποιήσεις. Διαβάζοντας, επίσης, ενεργοποιείς κατά τέτοιον τρόπο τον εγκέφαλό σου, που κυριολεκτικά γίνεσαι πιο έξυπνος! (όχι, δεν θα σου βάλω πηγή γιατί δεν θα την διαβάσεις, να ψάξεις μόνος σου όπως πρέπει να κάνεις με το καθετί δεν σου αποδεικνύεται).

6. Πέτα το smartphone

7. Μην θεωρείς τίποτα δεδομένο

Β. Facts

1. Οι βαθμοί του σχολείου ΔΕΝ καθορίζουν την επιτυχία στα επαγγελματικά

Ακόμα και στο Harvard να θες να δουλέψεις, μπορείς να το κάνεις χωρίς να έχεις 20/20 μέσο όρο στο λύκειο. Οι καλοί βαθμοί επί του παρόντος εξασφαλίζουν απλά την εισαγωγή σου σε κάποιο ελληνικό πανεπιστήμιο, όχι την επιτυχία σου σε αυτό, στο αντικείμενό του, στο επάγγελμα που θα ακολουθήσεις και την ευτυχία που θα αναζητάς μέσω αυτού. Οι καλοί βαθμοί είναι απλά ένα μέσο με το οποίο μπορείς να φτάσεις σε συγκεκριμένους προορισμούς. Όταν τα ενδιαφέροντά σου δεν έχουν σχέση με τους προορισμούς αυτούς, γιατί να σε ενδιαφέρει η βαθμολογία στο σχολείο; Καλοί βαθμοί δεν συνεπάγονται επιτυχία, και κακοί βαθμοί δεν συνεπάγονται αποτυχία: μπορείς να κάνεις οτιδήποτε θελήσεις, αρκεί να καλλιεργείς τα απαραίτητα προσόντα.

2. Κανείς δεν ασχολείται με τη μύτη σου

Ναι, η μύτη μεγαλώνει απότομα στην εφηβεία και ναι, όλο και κάποιος θα το παρατηρήσει. Και; Σε λίγα χρόνια που θα ολοκληρωθεί η ανάπτυξή σου θα υπάρξει και πάλι συμμετρία στο πρόσωπό σου. Κανείς δεν γεννιέται με χαρακτηριστικό που δεν του ταιριάζει, γιατί για να μην σου ταιριάζει σημαίνει ότι το συγκρίνεις με κάτι άλλο που "θα έπρεπε" να είναι. Όμως μόνο εσύ είσαι εσύ, οπότε όπως κι αν είσαι εξωτερικά, είσαι σωστός! Μόνο στη σύκγριση με κάτι άλλο έχουμε λάθη στην εμφάνισή μας. Γενικά μην ασχολείσαι τόσο με την εμφάνισή σου. Όπως έχει αναφερθεί πολλάκις στο διαδίκτυο, «κανείς δεν ασχολείται μαζί σου τόσο όσο εσύ».

3. Το να είσαι nerd είναι cool

Το να διαβάζεις πολύ, να γράφεις άριστα συνέχεια, να σε ενδιαφέρει η γνώμη των καθηγητών σου και να είσαι συνέχεια πρώτος δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Προφανώς το μέτρο και η ισορροπία είναι το κλειδί, και προφανώς αυτή η συμπεριφορά πρέπει να πηγάζει από την ψυχή σου (και όχι από τους γονείς σου). Η πρωτιά δεν είναι κακή, ούτε η αριστεία. Αρκεί να συνοδεύεται από αρετή και όχι από αλαζονεία. Δεν κοροϊδεύουν όλοι τα «φυτά»της τάξης, κάποιοι τα θαυμάζουν και τα έχουν ως πρότυπο. Αν σου αρέσει το διάβασμα και το σχολείο, το να είσαι αυτό το πρότυπο είναι κατι το αξιέπαινο.

4. Η διατροφή επηρεάζει την ψυχική υγεία (δεν έχεις κατάθλιψη) 

Ο οργανισμός είναι ένα εργαστήριο χημείας. Εσύ είσαι ο επιστήμονας που ανακατεύει διάφορα υλικά, τα τρόφιμα. Τα τρόφιμα είναι τα χημικά συστατικά (κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά), που όταν ανακατεύονται δημιουργούν άφθονες χημικές αντιδράσεις. Οι χημικές αντιδράσεις έχουν διάφορα αποτελέσματα στον οργανισμό, όπως είναι η καύση, η εφίδρωση, η ανάπτυξη, ακόμα και η τροφική δηληληρίαση (όταν κάποιο τρόφιμο-χημικό είναι επιβλαβες για τον οργανισμό). Η διάθεση ανήκει σε όλη αυτή τη διεργασία (δεν σχετίζεται με κάτι αόρατο και ψυχικό, αλλά με συγκεκριμένες χημικές ουσίες του σώματος). Η πίτσα, το πιτόγυρο, η κρέπα, τα chips, τα συσκευασμένα τρόφιμα, η ζάχαρη, τα συντηρητικά, όταν δεν καταναλώνονται σπάνια, δημιουργούν ή ενισχύουν την κατάθλιψη, ακριβώς γιατί πυροδοτούν συγκεκριμένες χημικές αντιδράσεις.

Γ. Χαστούκια συνειδητοποίησης

1. Η οικογένειά σου είναι αυτή που φτιάχνεις

Μη ντρέπεσαι για τους γονείς σου, μην εύχεσαι να ήταν διαφορετικοί, μην λυπάσαι που δεν έζησες τα παιδικά χρόνια που ονειρευόσουν και μην κρίνεις την οικογένειά σου, γιατί η οικογένειά σου είναι αυτή που εσύ θα φτιάξεις με τον άνθρωπο που εσύ θα επιλέξεις. Θα ορίσεις τους δικούς σου κανόνες (είτε θες είτε δεν θες να μιμηθείς το πρότυπο των γονιών σου) και αυτή θα είναι η ομάδα σου, η δύναμή σου. Από αυτούς θα εξαρτάσαι και αυτοί θα εξαρτώνται από σένα. Η καταγωγή είναι σημαντική, ακόμα και αν είναι η χειρότερη. Πρέπει να την σέβεσαι και να την αναδεικνύεις. Η οικογένεια που ζείς τώρα είναι η οικογένειά της μαμάς και του μπαμπά σου, αυτή που εκείνοι έφτιαξαν με τον τρόπο που ήθελαν. Είναι δικαίωμά τους να είναι ακόμα και οι χειρότεροι γονείς του πλανήτη, εσύ έχεις υποχρέωση να το σεβαστείς. Και όταν θελήσεις να κάνεις κάτι δικό σου, μια δική σου οικογένεια, θα την ορίσεις όπως ακριβώς θες εσύ. Δεν δεσμεύεσαι από την οικογένεια από την οποία κατάγεσαι. Η οικογένεια μας μεγαλώνει με τα απαραίτητα εφόδια για να μπορέσουμε να φύγουμε, όχι για να μας κρατήσει ψυχικά και νοητικά φυλακισμένους για πάντα.

2. Δεν φταίει κανείς άλλος πέρα από σένα

Υπάρχει η τύχη, αλλά δεν φταίει αυτή για τίποτα. Σε απογοήτευσαν, αλλά έφταιγε το ότι εσύ περίμενες πράγματα από αυτούς (και αυτοί είχαν δικαίωμα να μην ικανοποιήσουν τις προσδοκίες σου). Η μοίρα δεν προϋπάρχει, αλλά δημιουργείται την ώρα που την πράττεις. Οι αντιδράσεις και η οπτική σου είναι αυτές που καθορίζουν πόσο σε επηρεάζει κάθε δυσάρεστη κατάσταση στη ζωή σου. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τη ζωή. Όταν νομίζεις ότι όλα γίνονται για σένα, φταις για καθε δευτερόλεπτο δυστυχίας σου. Η ευτυχία είναι επιλογή. Όταν δεν την επιλέγεις, φταις. Θα σου πάρει χρόνια να το αντιληφθείς και να το πράξεις, αλλά κάποιος έπρεπε να στο πει. 💗

3. Δεν είναι όλοι φίλοι σου 

Μεγαλώνοντας όλο και περισσότεροι θα σε αντιπαθούν και όλο και λιγότεροι θα σε συμπαθούν. Είναι απαισιοδοξο αλλά δεν είναι απλά μια άποψη, παρατηρείται, είναι φαινόμενο. Ειδικά δε αν είσαι ευτυχισμένος και επιτυχημένος (κατά τα μέτρα σου). Η λύση δεν είναι να μην εμπιστεύεσαι κανέναν, απλά να έχεις υπόψη ότι όλοι όσοι σε περιτριγυρίζουν δεν θέλουν απαραίτητα το δικό σου καλό.

4. «Υγεία» και «ασθένεια» δεν είναι αυτό που νομίζεις

Αμφισβήτησε, ερεύνα, διερωτήσου, προσπάθησε να δώσεις δικές σου απαντήσεις. Μην υιοθετείς τις γνώμες των άλλων, ή τις γνώμες που ακούς συχνά. Εμπιστεύσου τη δύναμη της γνώσης και της λογικής. Εμπιστεύσου τον εαυτό σου. Άκου τι έχει να σου πει. Διάβασε. Θέλε να είσαι υγιής, μάθε πώς να είσαι. Οι απαντήσεις βρίσκονται κυριολεκτικά στο χέρι σου (αν είναι να μην πετάξεις το smartphone, αξιοποίησέ το σωστά). Μάθε να σου αρέσει να είσαι υγιής, όχι να ακολουθείς μόδες για μια δήθεν υγεία που το μόνο που θα καταφέρει είναι να φέρει λεφτά σε κάποιου τη τσέπη (οποιαδήποτε ομοιότητα με την σύγχρονη πραγματικότητα είναι συμπτωματική και χωρίς αυτή να επιδιώκεται).

Computer addiction | Από τον δημιουργό Alexas_Fotos του Pixabay

Να είσαι καλά, να προσέχεις τον εαυτό σου, να μείνεις μακριά από όλους τους εθισμούς και να προσπαθείς να γίνεσαι κάθε μέρα και καλύτερος. Μείνε καθαρός και υγιής, μέσα και έξω. Όλος ο κόσμος στηρίζεται πάνω σου.
Είσαι το μέλλον του.

Philomαtheia 26 Δεκεμβρίου 2021

(χρόνος ανάγνωσης: 8 λεπτά)

από τον δημιουργό ersi του Pixabay

άποψη θηλυκό 

1. η εικόνα ενός τοπίου όπως φαίνεται από ένα συγκεκριμένο σημείο, συνήθως κάπου ψηλά
2. η οπτική γωνία από την οποία βλέπει κάποιος ένα πράγμα, μια υπόθεση, ένα ζήτημα
3. η γνώμη που έχει κάποιος για κάτι

άποψη ¹ η [ápopsi] Ο33 : 1.ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται, κρίνει και αντιμετωπίζει κάποιος ένα γεγονός, μια κατάσταση, ένα φαινόμενο, η γνώμη που έχει σχετικά με αυτά: Εκφράζω την προσωπική μου ~. Έχω την ~ ότι… Kατά την άποψή μου δεν έχεις δίκιο. (Δεν) έχω ~ γι΄ αυτό το θέμα. Aυτό είναι άποψή σου, εγώ όμως διαφωνώ. Yπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής. Συμφωνώ με τις πολιτικές / επιστημονικές / αισθητικές του απόψεις. ΦΡ μετακινώ* κπ. από τις απόψεις του. 2. καθεμιά από τις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται ή εκδηλώνεται κτ.· πλευρά_5α: Εξετάζω ένα ζήτημα από νομική ~ / από διάφορες απόψεις. Aπό αρχιτεκτονική ~ το κτίριο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Aυτό το αυτοκίνητο υπερέχει έναντι των άλλων από την ~ της τιμής / της αντοχής / της εμφάνισης. Aπό μια ~ έχεις δίκιο, για να δηλώσω ότι συμφωνώ εν μέρει.

[λόγ. < αρχ. ἄποψις `κοίταγμα΄ (δες και άποψη ²) (-σις > -ση) σημδ. γαλλ. point de vue & αγγλ. viewpoint]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

γνώση θηλυκό

1. το να γνωρίζει κάποιος κάτι

   Δεν είχα γνώση της κατάστασης.

2. οι πληροφορίες που αποκτά κάποιος και οι παραστάσεις που σχηματίζει για τον κόσμο και τα πράγματα μετά από την νοητική επεξεργασία των εμπειρικών δεδομένων

   Με τις μελέτες του απέκτησε πλούσιες γνώσεις.

3. (φιλοσοφία)
   1. το σύνολο των προτάσεων με τις οποίες περιγράφεται, κατανοείται κι ερμηνεύεται η πραγματικότητα
   2. η ουσία και τα αίτια ενός πράγματος ή γεγονότος
4. η σύνεση

   γερόντου γνώση

5. μνημονική καταγραφή εθίμων ή διαδικασιών

   Η χειρουργική απαιτεί γνώση κι εμπειρία.

[Βικιλεξικό]

γνώση η [γnósi] Ο31 : το αποτέλεσμα κάθε πνευματικής διαδικασίας για την κατανόηση της αντικειμενικής πραγματικότητας, είτε άμεσα με τις αισθήσεις είτε έμμεσα με την παρέμβαση του λογικού. 1. η γνώση ως μάθηση: H ~ των αγγλικών τού στάθηκε πολύ χρήσιμη. Έχει πολλές / λίγες / επαρκείς γνώσεις. Επιστημονικές / εμπειρικές / πρακτικές γνώσεις. Οι αρχαίοι είχαν μια προηγμένη τεχνολογική ~. Έχει βαθιά ~ της ανθρώπινης φύσης. Tο δέντρο της γνώσεως του καλού και του κακού, το δέντρο του Παραδείσου με τους απαγορευμένους καρπούς. (έκφρ.) λαμβάνω* ~. (λόγ.) εν γνώσει κάποιου, για κτ. που είναι γνωστό: Εν γνώσει μου πούλησε το σπίτι. ANT εν αγνοία κάποιου. είμαι εν γνώσει, έχω γνώση ενός πράγματος, το γνωρίζω. ΠAΡ ΦΡ κοντά στο νου κι η ~, για κτ. ευνόητο, ότι δηλαδή η κατανόηση είναι αποτέλεσμα γνώσης: Φυσικά πρέπει να διαβάσεις για να μάθεις, κοντά στο νου κι η ~. έχουνε ~ οι φύλακες, για δήλωση επαγρύπνησης. προς ~ και συμμόρφωση, για παραδειγματισμό, για να αποτραπεί η επανάληψη μιας μη επιθυμητής ενέργειας. 2. (λαϊκότρ., μόνο στον εν.) η σύνεση, η φρόνηση: Είναι άνθρωπος με ~. ΦΡ βάζω ~, συνετίζομαι: Γέρασε αλλά ~ δεν έβαλε. ΠAΡ Στερνή μου ~ να σ΄ είχα πρώτα, για εκείνους που συνετίζονται, όταν πια είναι αργά. Σαρανταπέντε Γιάννηδες* ενός κοκόρου ~.

[1: λόγ. < αρχ. γνῶ(σις) -ση· 2: μσν. γνώση < αρχ. γνῶ(σις) -ση]

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

❊❊❊

όλες οι απόψεις είναι σωστές

❊❊❊

Το να έχεις άποψη δεν είναι κακό, αλλά ταυτόχρονα δεν είναι κάτι σπουδαίο. Όλοι μπορούν να έχουν μία άποψη, διότι όλοι μπορούν να δούν, ακούσουν ή να αγγίξουν κάτι. Η προσωπική γνώμη πάνω σε ένα συμβάν είναι απλά μια γνώμη, δεν είναι η αντικειμενική αλήθεια αυτού του συμβάντος. Οτιδήποτε δεν σχετίζεται με την αντικειμενική αλήθεια μιας κατάστασης είναι απλώς τροφή για σκέψη και αντικείμενο συζήτησης, είναι ένα βήμα πιο κάτω, το οποίο αν ξεπεραστεί, ο έχων άποψη θα είναι ένα βήμα πιο κοντά στην αλήθεια. 

Από το Pixabay

Δεν γίνεται η άποψη να εξισώνεται με την γνώση. Δεν μπορεί δηλαδή ο έχων άποψη να τη θεωρεί την μία και μοναδική αλήθεια. Με αυτή τη λογική, υπάρχουν τόσες αλήθειες όσοι υπάρχουν άνθρωποι. Άρα ποιού ανθρώπου η άποψη είναι η αληθινή;

Οι απόψεις πρέπει να γίνονται σεβαστές σε κάθε συνθήκη, με την προϋπόθεση ότι ο έχων άποψη είναι διατεθειμένος να την αναιρέσει, αν ο συνομιλητής του γνωρίζει πραγματικά για το αντικείμενο συζήτησης, ή έστω αν γνωρίζει κάτι παραπάνω. Όταν έχεις άποψη και εμμένεις σε αυτή, διαγράφεσαι από την εξίσωση της κάθε συζήτησης και αυτοαναιρείσαι.

Διαφορές «γνώσης» και «άποψης»

Άλλωστε η γνώση δεν είναι κάτι που είδες, άκουσες, διάβασες και πίστεψες (γιατί μέχρι εκεί πήγε το μυαλό σου). Γνώση είναι κάτι που δημιούργησες με λογική συνεπαγωγή (όχι κάτι που σου φαίνεται αληθινό). Είναι το άθροισμα όλων των απόψεων πάνω σε ένα ζήτημα, κριτική της κάθε μίας, διαγραφή των αναληθών, κριτική των εναπομείναντων και εφαρμογή λογικών κανόνων (ανήκουν στον κλάδο της Λογικής στην επιστήμη της Φιλοσοφίας).

Όλα αυτά δεν μπορούν να συμβούν αν δεν υπάρχει επαρκές υπόβαθρο πάνω στο εκάστοτε αντικείμενο. Και το υπόβαθρο δεν έρχεται με ένα διαπιστευτήριο, και σίγουρα δεν περιορίζεται μόνο στους 4 τοίχους ενός πανεπιστημιακού αμφιθεάτρου. Η γνώση προκείπτει από την χρόνια εμπειρία και τριβή με το εκάστοτε αντικείμενο (δεν ξύπνησες μια μέρα, διάβασες 30 συνταγές, είδες 50 βίντεο συνταγών στο youtube και έγινες μάγειρας, και έχεις και άποψη, συμβουλή, ή ακόμα και γνώση πάνω στη μαγειρική - κούνια που σε κούναγε).

Υποστηρικτές του ιστολογίου | Πάτρα Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους επιχειρηματίες πατήστε εδώ

Χρησιμότητα της «άποψης»

Ο λόγος που είναι παιδαγωγικά απαραίτητο να ωθούμε τα παιδιά από τις πολύ μικρές ηλικίες να έχουν άποψη και να την εκφράζουν (πέρα από την αυτοπεποίθηση που καλλιεργούν τοιουτοτρόπως), δεν είναι γιατί η άποψη είναι ο σκοπός της ζωής και άπαξ την αποκτήσουμε έχουμε ολοκληρώσει το χρέος μας.

Ο λόγος που είναι σημαντικό να έχουμε άποψη και να την εκφράζουμε, είναι γιατί μόνο έτσι δημιουργείται το κατάλληλο περιβάλλον στο οποίο, μέσω συζήτησης και ανοιχτού μυαλού, μπορεί να μάθουμε κάτι. Κάποιος μπορεί να βρεθεί ανά πάσα στιγμή ο οποίος να γνωρίζει κάτι, το οποίο μπορεί να μας μεταλαμπαδεύσει. Ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιος να μας διορθώσει, να μας μεταδώσει μια γνώση που ίσως μας έπαιρνε χρόνια να ανακαλύψουμε μόνοι μας, αν την ανακαλύπταμε ποτέ.

Τί όμως είναι «η αλήθεια»;

Και βέβαια το ερώτημα είναι: πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι κάτι είναι αντικειμενικά αληθές (γνώση) και δεν βρισκόμαστε σε αληθοφανή πλάνη λόγω άλλων συνθηκών; Αυτό το ερώτημα δεν έχει απαντηθεί από αρχαιοτάτων χρόνων. Σίγουρα πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν την μία και μοναδική γνώση. Το θέμα είναι: θα τους πιστέψεις χωρίς δεύτερη σκέψη; Πώς γίνεται να υποστηρίζονται συνεχώς τόσα πολλά και τόσο διαφορετικά πράγματα πάνω σε ένα ζήτημα, με τους υποστηρικτές να αυτοαποκαλούνται γνώστες; Ποιός λέει αλήθεια και ποιόν θα ακολουθήσεις;

Κανέναν δεν θα ακολουθήσεις. Θα προσπαθήσεις να μάθεις μόνος σου. Αν για κάποιο λόγο δεν μπορείς, δεν έχεις τα απαραίτητα εργαλεία ή προσβάσεις για να αποκτήσεις πραγματική γνώση, μπορείς να κάνεις ένα βήμα πίσω και να αποδεχτείς την άγνοιά σου. Δεν είναι κακό να μην γνωρίζεις. Κακό, έως και επικίνδυνο, είναι να μην γνωρίζεις και να παριστάνεις ότι γνωρίζεις γιατί δεν μπορείς να αποδεχτείς την άγνοιά σου. 

Τί μπορείς να κάνεις εσύ;

Αν σε ρωτήσουν ποτέ “τί πιστεύεις για αυτό το ζήτημα;” και πεις “δεν έχω τα απαραίτητα στοιχεία για να γνωρίζω” έχεις λύσει ένα μικρό αλλά εξαιρετικά σημαντικό μέρος του προβλήματος (και σου αξίζουν συγχαρητήρια). Αν όλοι οι άνθρωποι παραδέχονταν την μερική ή ολική άγνοιά τους και δεν προσπαθούσαν να στηρίξουν κάτι απλά για να φαίνεται ότι κάτι γνωρίζουν, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. 

Επομένως

1. Δεν είναι κακό να έχεις άποψη, αλλά δεν είναι αρκετό.

2. ΌΛΟΙ μπορούν να έχουν άποψη -και οι σχετικοί και οι άσχετοι- κάτι που από μόνο του κάνει τις απόψεις επισφαλείς.

3. Όσο περισσότερο ισχυρίζεσαι ότι γνωρίζεις, τόσο αποδεικνύεις ότι δεν γνωρίζεις. Όσοι γνωρίζουν σιωπούν, και αποκαλύπτουν στη γνώση μόνο σε όσους είναι έτοιμοι να αλλάξουν, σε όσους αγαπούν την αλήθεια και έχουν απεκδυθεί τον εγωισμό και την φιλαυτία.

4. Πρέπει να έχουμε άποψη, μόνο εφόσον είμαστε διατεθειμένοι να την αναθεωρούμε με κάθε νέο στοιχείο που μαθαίνουμε, αφού πρώτα το κρίνουμε απαλλαγμένοι από προκαταλήψεις, πρόσωπα, κινήματα, πλευρές κ.ο.κ.

5. Η γνώση απαιτεί την ανάληψη ευθύνης: έχεις γνώση για κάτι μόνο αν αναλαμβάνεις την ευθύνη για αυτό (λαϊκώς, μόνο όταν βάζεις το χέρι σου στη φωτιά -ή και το πόδι σου, ή και να μπεις ολόκληρος).

6. Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι ότι βρίσκεσαι σε άγνοια (δηλαδή να αποδεικνύεις ότι είσαι άνθρωπος).

7. Η ζωή δεν είναι ούτε παιχνίδι, ούτε πόλεμος, ούτε εκλογές. Δεν χρειάζεται να παίρνεις το μέρος κανενός, ούτε να τον στηρίζεις λες και θες να είσαι με την “ομάδα που κέρδισε”.

8. Η συλλογικότητα είναι υπερεκτιμημένη. Μπορεί ο καθένας μας να κάθεται στην άγνοιά του και να μην ενοχλεί ούτε ενοχλείται από κανέναν. Αν θέλει μπορεί να προσπαθεί να φτάσει στην γνώση, και αν δεν θέλει μπορεί να μείνει στην άγνοιά του. Κανένα πρόβλημα, αρκεί να μην συμπαρασύρει κανέναν.

9. Μην παίρνεις κανέναν με το μέρος σου. Αυτό που θεωρείς γνώση και υποστηρίζεις τόσο ένθερμα, μπορεί να αποδομηθεί ανά πάσα στιγμή. Είναι άδικο να πάρεις στον λαιμό σου οτιδήποτε και οποιονδήποτε. Πράξε για τον εαυτό σου και για κανέναν άλλο. Ο καθένας έχει την ευθύνη για τον εαυτό του, ποιός είσαι εσύ που θα του επιβάλλεις την γνώση σου, είτε είναι πλάνη είτε είναι αληθινή;

10. Όταν όλοι έχουν μια άποψη, είναι καλά με αυτό, και στο τέλος της συζήτησης όλοι εξακολουθούν να νομίζουν πως έχουν δίκιο και είναι χαρούμενοι, δημοκρατικοί κι ευτυχισμένοι, αυτό είναι η αποσάθρωση. Αν μετά από κάθε συζήτηση δεν έχει γεννηθεί σε όλους κάποιος προβληματισμός πάνω στην ακεραιότητα της άποψής τους, η συζήτηση ήταν μάταιη, άσκοπη και ανόητη.

Υποστηρικτές του ιστολογίου | Πάτρα Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους επιχειρηματίες πατήστε εδώ

Μιαν αλήθεια

Εγωισμός, προκατάληψη, προπαγάνδα, δυστοπία, διχόνοια, ματαιοδοξία, σκοπιμότητα, ανευθυνότητα, μοιρολατρεία,  ολοκληρωτισμός, κομπορρημοσύνη, είναι μερικά από αυτά που καταπίνεις αμάσητα με λίγα ξεροκόμματα ελευθερίας και ελπίδας. Όλα αυτά επειδή σου δόθηκε ένα βήμα που είχες τόση ανάγκη να ανέβεις. 

Και σε τελική ανάλυση, άποψη έχει αυτός που τα βλέπει τέσσερα, και έχει δίκιο. Άποψη έχει και αυτός που τα βλέπει τρία, και αυτός δίκιο έχει. Γνώση όμως έχει αυτός που ξέρει ότι τα ξυλαράκια είναι μια απάτη που κάνει τους μεν να τα βλέπουν τέσσερα, και τους άλλους τρία.

Αν ενοχλήθηκες με κάτι απ' όλα αυτά, είσαι μέρος του προβλήματος. 
Αν όχι, ο κόσμος βασίζεται πάνω σου.

❊❊❊

Χρήσιμα άρθρα:

5 εχθροί της ευτυχίας & ο κοινός παρονομαστής
Απαγορεύεται να ελπίζεις, επιβάλλεται να γνωρίζεις
Η αρχή της ανυπαρξίας

Υποστηρικτές του ιστολογίου | Πάτρα Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους επιχειρηματίες πατήστε εδώ

Philomαtheia 16 Αυγούστου 2021