Μία εισαγωγή στην ιστορικοσυγκριτική γλωσσολογία (χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά) ❃❃❃ Είναι η Ελληνική Γλώσσα, μητέρα όλων των γλωσσών; Σύντομα και περιεκτικά: όχι. Λόγοι ύπαρξης παραφιλολογίας Για τους γνώστες του  αντικειμένου αυτό είναι κάτι δεδομένο, ωστόσο υπάρχουν ακόμα πολλοί που το στηρίζουν ένθερμα και ποικιλότροπα. Επηρεασμένοι από τα σύγχρονα κοινωνικά δρώμενα και τις ιστορικές ανακρίβειες, και παραπληροφορημένοι από διάφορες, αμφιβόλου ποιότητας, σοβινιστικές ιστοσελίδες, όχι μόνο δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά διαλαλούν σωρούς ανακριβειών, για να στηρίξουν  την ανωτερότητα της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού Έθνους γενικότερα. Ως αποτέλεσμα επηρεάζουν και άλλους, κατά βάση νεαρούς μαθητές και μαθήτριες, και ο φαύλος κύκλος της παραφιλολογίας βρίσκει πάτημα να ανθίσει. Για αυτόν τον λόγο κρίνεται άμεση ανάγκη να διευκρινιστούν οι βασικές τουλάχιστον πτυχές του ζητήματος με γλωσσολογικό (αμιγώς επιστημονικό) και όχι εθνικ(ιστικ)ό υπόβαθρο, ώστε να δωθεί ένα πρώτ...

Σχετική ορολογία, στάδια της ελληνικής γλώσσας (αποσπάσματα), και η πρώτη αποσαφήνιση του τοπίου (χρόνος ανάγνωσης: 16 λεπτά) ❃❃❃ Η γλώσσα έχει από πολύ παλιά συνδεθεί με την καταγωγή. Εκ πρώτης όψεως κάτι τέτοιο φαίνεται λογικό, όλοι έχουμε λίγο πολύ στο μυαλό μας συνυφασμένες τις έννοιες έθνος, λαός, κράτος, χώρα, πολιτισμός, ιστορία, κουλτούρα , τα οποία συνδέονται με τον πιο εναρμονισμένο τρόπο υπό τη σκέπη της γλώσσας. Αυτό όμως συμβαίνει σήμερα, 32 το λιγότερο αιώνες ιστορικής και γλωσσικής εξέλιξης, και ούτε κατά διάνοια καθολικά. Η γλώσσα λειτουργεί ως ενοποιητικός παράγοντας από τις απαρχές της ύπαρξής της, ήταν το μοναδικό λεκτικό μέσο επικοινωνίας, από τους ελάχιστους δείκτες διαφοροποίησης ενός συνόλου ανθρώπων με ένα άλλο.  Από τον δημιουργό   jarmoluk του Pixabay Αυτή η λανθασμένη σύνδεση της γλώσσας με την καταγωγή, λεπτομέρειες επί της οποίας θα συζητηθούν σε επόμενο άρθρο, γεννά αναπόφευκτα αισθήματα ανωτερότητας στους σύγχρονους Έλληνες, οι οποίοι, μη γνωρίζ...

Το παρόν άρθρο δεν αποσκοπεί στο να υποδείξει τί είναι «λάθος» και τί «σωστό» (γλωσσικά κατακριτέο ή μη κατακριτέο), αλλά στο να αφυπνίσει τον ομιλητή ή την ομιλήτρια σχετικά με τους λόγους εμφάνισης ενός γλωσσικού λάθους, πόσο δικαιολογημένο είναι και πόση σημασία εν τέλει θα έπρεπε να του δίνουμε στις  διαπροσωπικές μας σχέσεις (χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά) ❃❃❃ Η προσθήκη του  ε-  ή  η - στην αρχή ενός ρήματος («πρόθημα» = πριν το θέμα), δηλαδή η ρηματική αύξηση, υπάρχει  για τη δήλωση του παρελθοντικού χαρακτηριστικού ( έφαγα, έτρεξα ).  Αυτή η πληροφορία είναι γνωστή σε όλους τους ομιλητές της ελληνικής, έστω και διαισθητικά, και δεν απαιτείται ιδιαίτερη εξειδίκευση για την κατανόησή της. Κάτι όμως που πολλοί, ακόμα και καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, φαίνεται να αγνοούν, είναι πως η ρηματική αύξηση επιτελεί (ή μάλλον, επιτελούσε) έναν πολύ συγκεκριμένο ρόλο. Ρόλο που, όπως θα δούμε, δεν επιτελεί σήμερα παρά την εκτεταμένη χρήση της. Η δήλωση το...

Για το αυθεντικό κείμενο προ της απαιτούμενης για την παρούσα παρουσίαση επεξεργασίας ανατρέξτε στη πηγή στο τέλος του άρθρου. Το ιστολόγιο παραθέτει πληροφορίες και δεν συμφωνεί απαραιτήτως με όλα τα στοιχεία και τις απόψεις που παρουσιάζονται. ❃❃❃ Του Παντολέοντος Φλωρόπουλου Η λέξη «Έλλην» είναι σύνθετη από το Ελ και το λην. Όπου Ελ είναι ο (θεός) Ήλ – ιος, ο ζωοδότης, ο φωτοδότης. Η κατάληξη της λέξης «ήλ ιος» σημαίνει ότι αυτό το ουράνιο σώμα που δίνει ζωή στη γη, αντλεί το φως του από τον Ελ ή Ηλ, δηλαδή τον Θεό. Ο Ήλιος δεν ήταν Θεός, ήταν αυτός που αντλούσε ή δεχόταν φως από το Θεό και, με τη σειρά του αυτός το έδινε στη γη. Image from Google Ελ ή Ηλ, όπως: Ηλεία, δηλαδή η χώρα του Ήλιου. Η Ελ υμπία ή Ολυμπία δεν είναι τυχαίο που βρίσκεται στην Ηλεία. Όπως και ο Όλυμπος δεν είναι τυχαίο που βρίσκεται στην Ελ λάδα. Και λην, είναι απαρέμφατο του ρήματος λάω, που σημαίνει βλέπω. Έλ – λην δηλαδή σημαίνει «αυτός που (μπορεί και) βλέπει τον Ήλιο», δηλαδή αυτός που (μπ...

  ...και η επιστήμη της Γλωσσολογίας ως ιδανικό προαπαιτούμενο αυτής (χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά) ❃❃❃ Κείμενο νοείται από τη γλωσσολογική κοινότητα ως «κάθε ενότητα λόγου (προφορικού ή γραπτού) που επιτελεί μια συγκεκριμένη επικοινωνιακή λειτουργία σε ένα πλαίσιο συμφραζομένων».¹   Γνωρίζοντας αυτό, και λαμβάνοντας υπόψη τις αλλαγές στον τρόπο επικοινωνίας των τελευταίων ετών, καταλαβαίνουμε πόσο μεγάλη είναι πλέον η ανάγκη τα κείμενα που διαχειριζόμαστε στην καθημερινότητά μας να χαρακτηρίζονται από μεστότητα, συντομία, αμεσότητα και αρτιότητα, πάντα με γνώμονα την σαφήνεια και κατανόηση , με τον απαιτούμενο βαθμό τυπογραφικής και εκφραστικής πληρότητας. Για αυτούς τους λόγους, και επειδή ο τρόπος με τον οποίο εκφέρεται ένα μήνυμα είναι εξίσου σημαντικός με το περιεχόμενό του για την ολοκληρωμένη και επιτυχή αποπεράτωση της κάθε διεργασίας, η Philom α theia αναλαμβάνει την επιμέλεια κειμένων όλων των κειμενικών ειδών .   Η   Γλωσσολογία, δηλαδή η επιστημ...

Πολύ συνοπτικά, το Διεθνές Φωνητικό Αλφάβητο είναι η απεικόνιση των φωνημάτων (των φθόγγων, των “ήχων ” ) όλων των γλωσσών του κόσμου. Δεν αφορά ούτε τον τρόπο γραφής κάθε γλώσσας (καθώς πολλές γλώσσες δεν έχουν καν σύστημα γραφής) ούτε μέσο “ συνεννόησης ”  όλων των ομιλητών του κόσμου. Είναι ένα πολύτιμο εργαλείο καταγραφής κάθε εκφωνήματος από οποιαδήποτε γλώσσα που χρησιμοποιείται από τους γλωσσολόγους, τους επιστήμονες που μελετούν συστηματικά το φαινόμενο “ γλώσσα ” , καθώς, πολλές φορές, υπάρχει ανάγκη μελέτης δεδομένων περισσότερων γλωσσών, άγνωστων σε αυτούς. Συγκεκριμένα, αποτελεί εργαλείο του κλάδου που ονομάζεται Φωνητική , η οποία μελετά τις πραγματώσεις κάθε φθόγγου της εκάστοτε γλώσσας. Για παράδειγμα, ο ήχος “ α ”  όπως στην άρπα , στο ΔΦΑ καταγράφεται ως  “ a ” . Ο ήχος  “ θ ”  όπως στο θέατρο , καταγράφεται ως  “ θ ” . Αν δηλαδή θα θέλαμε να αποδώσουμε τη λέξη θάλασσα στο ΔΦΑ, θα γράφαμε /θalasa/ (η θέση του τόνου είναι ακριβώς πριν από ...

άποψη   θηλυκό  η  εικόνα   ενός τοπίου όπως φαίνεται από ένα συγκεκριμένο σημείο, συνήθως κάπου ψηλά η  οπτική γωνία   από την οποία βλέπει κάποιος ένα πράγμα, μια υπόθεση, ένα ζήτημα η  γνώμη   που έχει κάποιος για κάτι [Βικιλεξικό] άποψη  1  η [ápopsi]  Ο33   :   1. ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνεται, κρίνει και αντιμετωπίζει κάποιος ένα γεγονός, μια κατάσταση, ένα φαινόμενο, η γνώμη που έχει σχετικά με αυτά:  Εκφράζω την προσωπική μου  ~ . Έχω την  ~  ότι …  Kατά την άποψή μου δεν έχεις δίκιο. (Δεν) έχω  ~  γι΄ αυτό το θέμα. Aυτό είναι άποψή σου, εγώ όμως διαφωνώ. Yπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στα μέλη της επιτροπής. Συμφωνώ με τις πολιτικές / επιστημονικές / αισθητικές του απόψεις.  ΦΡ  μετακινώ* κπ. από τις απόψεις του.   2.  καθεμιά από τις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται ή εκδηλώνεται κτ.· πλευρά 5α :  Εξετάζω ένα ζήτημα από νομική  ~  / απ...

Ακόμα κι αν χρειαστεί για τον οποιονδήποτε λόγο να αλλάξετε το σχήμα σας, ποτέ να μην ξεχάσετε το σχήμα που πραγματικά είστε. Μην τρομοκρατηθείτε και μην μείνετε έτσι για πάντα, γιατί είσαστε εύπλαστοι, και μπορείτε πάντα να τεντωθείτε  (αρκεί να το ξέρετε ότι μπορείτε) ChatGPT Generated Image | www.philomatheiaplus.com