Ετυμολογία ή αυθαιρεσία του γλωσσικού σημείου; (ετυμολογία των λέξεων αφηνιάζω, στηλιτεύω, ηλικία, όνειρο κ.α.)

(χρόνος ανάγνωσης: 11 λεπτά) Ένα απ' τα πιο συνηθισμένα πεδία λεκτικής διαμάχης μεταξύ ενός γλωσσολόγου κι ενός κλασικού φιλολόγου, είναι η ύπαρξη ή όχι μιας εγγενούς σχέσης μεταξύ μιας λέξης και του νοήματος που μεταφέρει. Συγκεκριμένα, οι κλασικοί φιλόλογοι (φιλόλογοι οι οποίοι ασχολούνται με την αρχαία ελληνική και λατινική κατά βάση γραμματεία) τείνουν να στηρίζουν ότι όλες οι λέξεις έχουν βαθιές ρίζες που φτάνουν ακόμα και πριν την γνωστή σε μας αρχαιότητα, ότι οι λέξεις δεν περιγράφουν απλώς ένα νόημα αλλά είναι το νόημα, η γνωστή σε μας ετυμολογία ( λόγος για το έτυμον , το αληθές, το ορθό). Αντίθετα, οι περισσότεροι γλωσσολόγοι (μελετητές της γλώσσας ως φαινόμενο, περιγραφικοί αναλυτές, ερευνητές της γλώσσας ως εργαλείο επικοινωνίας) τείνουν να πιστεύουν στο λεγόμενο “ αυθαίρετο του γλωσσικού σημείου ” , δηλαδή το ότι η σχέση ανάμεσα σε μια λέξη και στο νόημα που μεταφέρει είναι εντελώς αυθαίρετη, αποτέλεσμα σύμβασης, συμφωνίας μεταξύ των ομιλητών μιας γλώσσας (και κατ