Είναι η Ελληνική «μητέρα όλων των γλωσσών»;

(χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά)
λόγοι ύπαρξης παραφιλολογίας 
Ινδοευρωπαϊκή Θεωρία
Παγκόσμιο Γλωσσικό Δέντρο
νέα επιχειρήματα για την μη “μητρότητα” της Ελληνικής

Είναι η Ελληνική Γλώσσα, μητέρα όλων των γλωσσών;
Σύντομα και περιεκτικά: όχι.

Εικόνα 1

Για τους γνώστες του αντικειμένου αυτό είναι κάτι δεδομένο, ωστόσο υπάρχουν ακόμα πολλοί που το στηρίζουν ένθερμα και ποικιλότροπα. Επηρεασμένοι από τα σύγχρονα κοινωνικά δρώμενα και τις ιστορικές ανακρίβειες, και παραπληροφορημένοι από διάφορες, αμφιβόλου ποιότητας, σοβινιστικές ιστοσελίδες, όχι μόνο δεν γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά διαλαλούν σωρούς ανακριβειών, για να στηρίξουν την ανωτερότητα της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Έθνους γενικότερα. Ως αποτέλεσμα επηρεάζουν και άλλους, κατά βάση νεαρούς μαθητές και μαθήτριες, και ο φαύλος κύκλος της παραφιλολογίας βρίσκει πάτημα να ανθίσει.

Για αυτό τον λόγο κρίνεται άμεση ανάγκη να διευκρινιστούν τα αγκάθια αυτού του φαινομένου· η αλήθεια άλλωστε, είναι πάντα προτιμότερη από την πλάνηΌπως όμως κάθε σαθρό κοινωνικό φαινόμενο, ωφείλουμε να αναλύσουμε κάθε πλευρά και πτυχή του, πριν προσπαθήσουμε να βρούμε ένα αντεπιχείρημα που, κατά μόνας, λειτουργεί ως τοίχος σε κάθε απόπειρα διαλακτικής ανάλυσης.

Επομένως, μια καλή αρχή θα ήταν να δούμε ποιές είναι οι κατηγορίες ατόμων που δείχνουν να πείθονται ευκολότερα από τέτοιες απόψεις, και γιατί:

  • Όπως είναι φυσικό, τα νεαρά παιδιά. Μη μπορώντας να κρίνουν και να γνωρίζουν με επάρκεια, τείνουν να οικειοποιούνται απόψεις που τους εντάσσουν σε φαινομενικά ισχυρές ομάδες, και ενισχύουν εσφαλμένα την αυτοπεποίθηση και αυτοαξία τους. Όταν δε κανείς δεν εντοπίζει τέτοιου είδους ιστορικά και κοινωνικά σφάλματα, οι απόψεις γίνονται νοοτροπία, που ακόμα δυσκολότερα ανατρέπεται. 
  • Σχεδόν αναπόφευκτα, οι έφηβοι. Η ανάγκη απόκτησης ταυτότητας και διαφοροποίησης από τις μάζες από την μία, καθώς και η επιτεταμένη εκμάθηση εθνικιστικών απόψεων από πρόσωπα ισχύος (γονείς, καθηγητές) κάνουν τους έφηβους να περιπλέκουν όλα όσα έχουν μάθει, ακόμα και όσα τους προτάσσει η λογική τους, προκειμένου να καλύψουν άλλες ανάγκες, όπως αυτές της ακεραιότητας και του γνῶθι σαὐτόν. Η κακώς και δυστυχώς υπάρχουσα έλλειψη αυτοπεποίθησης επιτείνει την ανάγκη μιας ψυχολογικής δικλείδας ασφαλείας, μια “φούσκα” στην οποία μπαίνουν και με την οποία σχεδόν με κλειστά μάτια πορεύονται, αντί να αντιμετωπίσουν ευθέως τα θέματα που τους δημιουργούν ανασφάλειες. 
  • Η πιο επικίνδυνη κατηγορία ανθρώπων που αλλοιώνουν την αλήθεια, είτε λόγω άγνοιας, είτε -ακόμα χειρότερα- με δόλο, είναι αυτή των ανθρώπων που όπως προείπαμε έχουν εξουσία κάθε τύπου, και αυτοί είναι, μεταξύ άλλων,  οι γονείς και οι καθηγητές. Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για ανθρώπους που για κοινωνικούς λόγους μεγάλωσαν σε περιβάλλοντα άκρως εθνικιστικά, είτε λόγω μελών που έζησαν ιστορικά γεγονότα όπως αυτά των παγκοσμίων πολέμων, είτε λόγω γενικότερης ημιμάθειας. Είναι άνθρωποι που δυστυχώς, όπως τους μεγάλωσαν έτσι παρέμειναν, και είτε δεν μπόρεσαν λόγω άγνοιας, είτε δεν θέλησαν να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Στη δεύτερη περίπτωση, απαράδεκτη για την εκπαίδευση του 21ου αιώνα σε Δυτικού τύπου χώρες, μιλάμε για ανθρώπους βαθιά αρχαιολάγνους χωρίς κανέναν ρεαλισμό και χωρίς, όπως φαίνεται, καμία γνώση σχετικά με την ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας και τις αλληλεπιδράσεις της με τις υπόλοιπες, σε ένα ταξίδι 32 το λιγότερο αιώνων. 

Χωρίς ιδιαίτερη ανάλυση μπορούμε να παρατηρήσουμε το πιο σημαντικό δεδομένο στην επίλυση του μεγαλύτερου μέρους των κοινωνικών ατασθαλιών: η ανάγκη να προστατεύσουμε τα παιδιά. Όλα ξεκινούν και τελείωνουν με τα παιδιά, όλα από αυτά εξαρτώνται, όλα για αυτά γίνονται. Μόνο αν εστιάσουμε στην σωστή διαπαιδαγώγησή τους, με άξονες ορθολογισμού και φιλαλήθειας, θα συμβάλουμε στην εξέλιξή τους ως υγιείς, ολοκληρωμένους πολίτες με γνώσεις τόσο ιστορικές, όσο και κοινωνικές. Οι γονείς, αν μη τι άλλο, αλλά και οι καθηγητές ωφείλουν να αναθεωρήσουν τους λόγους που βρίσκονται σε θέσεις ισχύος.

Επιστρέφονταςστο θέμα του άρθρου, για ποιον λόγο η Ελληνική δεν είναι, ούτε θα μπορούσε ποτέ πρακτικά να ήταν η μητέρα όλων των γλωσσών (μα, όλων;);

Το παρόν είναι πολύ συνοπτικά το διάγραμμα των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, σύμφωνα με την λεγόμενη “Ινδοευρωπαϊκή θεωρία”¹, κατά την οποία η Ελληνική Ομάδα (Hellenic) από την οποία προκύπτει η Ελληνική Γλώσσα (Greek) είναι ένα από τα 13 άλλα “κλαδιά” αντίστοιχων ομάδων και γλωσσών. Αυτό σημαίνει οτι άλλες το λιγότερο 12 ομάδες/γλώσσες θα μπορούσαν να διεκδικούν την “μητρότητα” στην ίδια θέση με την Ελληνική, εφόσον βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Ήδη λοιπόν βλέπουμε οτι ο ισχυρισμός δεν μπορεί να ευσταθεί με γλωσσικούς όρους.

Εικόνα 2.1

Με βάση την Εικόνα 2.1, μητέρα-γλώσσα των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών φαίνεται να είναι η επωνομαζόμενη “Πρώτο-Ινδοευρωπαϊκή”², η οποία βρίσκεται σε ερευνητικό επίπεδο και γίνονται αξιοσημείωτες παρατηρήσεις για την περιγραφή της· αυτό βέβαια είναι κάτι που δεν μας απασχολεί στην παρούσα συζήτηση.

Κάτι που εύκολα μπορούμε να παρατηρήσουμε και οφείλουμε να παραδεχτούμε, είναι οτι όντως, η Ελληνική Γλώσσα (Greek) αποτελεί το μοναδικό μέλος της ομάδας στην οποία ανήκει (Hellenic). Αυτό σημαίνει οτι, με την πάροδο του χρόνου, δεν διασπάστηκε σε επιμέρους γλώσσες. Αντίθετα, αν πάρουμε ως παράδειγμα την Γερμανική Ομάδα γλωσσών (Germanic) βλέπουμε οτι υπάρχει επιμέρους διάσπαση σε Βόρεια (North), Δυτική (West) και Ανατολική (East), οι οποίες με την σειρά τους αποτελούνται από πλήθος άλλων γλωσσών. Το γιατί συνέβη αυτό, πότε, υπό ποιές συνθήκες και τί σημαίνει αυτό για την αξία της κάθε γλώσσας, είναι θέμα που θα αναλυθεί σε ύστερο χρόνο, σε επόμενο άρθρο.

Αυτή η μοναδικότητα της Ελληνικής Γλώσσας και η μη διάσπασή της σε επιμέρους γλώσσες φαίνεται να είναι αυτή που, μεταξύ άλλων, ενισχύει την ιδέα περί Ελληνικής μητρότητας. Πρέπει όμως να καταλάβουμε οτι είναι διαφορετικό πράγμα το ποσοστό αλλοίωσης μιας γλώσσας στο πέρασμα του χρόνου, και διαφορετικό το να προήλθαν όλες οι άλλες γλώσσες από αυτή, επειδή έμεινε σχετικά σταθερή στους αιώνες.

Και για να είμαστε, ειρήσθω εν παρόδω, πιο αναλυτικοί... Τί σημαίνει μητέρα 
«όλων» των γλωσσών; Ήδη από το προηγούμενο σχεδιάγραμμα είδαμε οτι όχι μόνο δεν είναι μητέρα των Ευρωπαϊκών γλωσσών, αλλά είναι ένα από τα 13 “παιδιά” της συγκεκριμένης “οικογένειας”. Τι γίνεται με τις υπόλοιπες γλώσσες του κόσμου; 
Εικόνα 2.2

Το ενδιαφέρον με το συγκεκριμένο δεντροδιάγραμμα (Εικόνα 2.2) δεν είναι τόσο η πολυπλοκότητα των κλαδιών του (αυτά, άλλωστε, παρουσιάζουν τις ίδες πληροφορίες με το προηγούμενο). Το πολύ σημαντικό είναι το διευκρινιστικό σκίτσο στο κάτω μέρος. Όλη αυτή η απέραντη πολυπλοκότητα της γλωσσικής ποικιλίας της Ινδοευρωπαϊκής, με τα τόσα κλαδιά και παρακλάδια και με τις τόσες γλώσσες να «γεννούν» άλλες, είναι μονάχα ένα κλαδί στο τεράστιο δέντρο των γλωσσών του κόσμου. Αν όλες οι γλώσσες που είδαμε στην Εικόνα 2.1 ανήκουν σε ένα μόνο μέρος του Παγκόσμιου Γλωσσικού Δέντρου, πόσες ακόμα οικογένειες γλωσσών μπορούν να υπάρχουν³, με πόσες ομάδες, γλώσσες και διαλέκτους/ιδιώματα η καθεμία;

Πώς λοιπόν και με ποιά επιχειρήματα υποστηρίζεται τόσο σθεναρά οτι η Ελληνική είναι μητέρα όλων των γλωσσών, όταν μάλιστα με την συντριπτική πλειοψηφία των γλωσσών του κόσμου δεν έχει καν σχέση, ούτε είχε ποτέ;

Βέβαια δεν μπορούμε να παραβλέψουμε οτι υπάρχουν λόγοι πάνω στους οποίους στηρίζονται ορισμένοι και δημιουργούν ή αναπαράγουν παραπληροφορήσεις: και αυτή είναι πρωτίστως η τόσο ατέλειωτη και εκτεταμένη ελληνικότητα στο λεξιλόγιο πολλών γλωσσών (Αγγλική, Γερμανική, Γαλλική...).

Σε επόμενο άρθρο θα καταρρίψουμε κάποιες αυθαίρετες ρήσεις που στηρίζουν την υποτιθέμενη μητρότητα της ελληνικής, και στη συνέχεια θα αναλύσουμε γιατί οι προαναφερθείσες, αλλά και άλλες γλώσσες, δεν έχουν πάρει απαραίτητα το λεξιλόγιο τους από τα Ελληνικά, αλλά και τα Ελληνικά από αυτές. Θα μιλήσουμε δηλαδή για τον “γλωσσικό δανεισμό”, ενισχύοντας το επιχείρημα της μη μητρότητας της Ελληνικής.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να καταστεί σαφές οτι με όσα αναφέρθηκαν δεν υπονοείται κανενός είδους υπονόμευση της Ελληνικής Γλώσσας, για την δικαιολογημένη αποθέωση της οποίας υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να ενημερωθούμε και να πειστούμε. Το πολύ σημαντικό είναι να έχουμε κριτική σκέψη και ανοιχτό μυαλό απέναντι σε κάθε ίχνος στρέβλωσης της πραγματικότητας· και αποδομώντας τα να πάψουμε να έχουμε  άποψη, αλλά να αποκτήσουμε γνώση και επιχειρηματολογία στα ζητήματα γλώσσας και έθνους. Το να είναι ή να μην είναι η γλώσσα σου “μητέρα όλων των γλωσσών” δεν σημαίνει τίποτα για την αξία της ούτε για την αξία του Έθνους σου. 
Συνεπώς: ούτε για την δική σου αξία.


❃❃❃


Βιβλιογραφικές Αναφορές:

Μπαμπινιώτης, Γ. 2017. Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας Ε.Π.Ε.
¹Επιστημονική γλωσσολογία
          Υπόθεση περί κοινής μητέρας γλώσσας: W. Jones (32-33)
²Συγκριτική γλωσσολογία
          Συγκριτική και Ινδοευρωπαϊκή Γλωσσολογία
          Πρωτοινδοευρωπαϊκή - Επανασύνθεση - Φωνολογικοί νόμοι
          Είδη επανασυνθέσεως - Δείγματα «εξωτερικής επανασυνθέσεως» (33-36)
³Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα
          Γλωσσικές Οικογένειες (42-53)


❃❃❃

Προτεινόμενη Βιβλιογραφία:

Εισαγωγικά εγχειρίδια Γλωσσολογίας:
Fromkin, V. Rodman, R. Hyams, N. 2008. Εισαγωγή στη μελέτη της γλώσσας (επιμ. Γ. Ι. Ξυδόπουλος). Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη
LyonsJ. 1995. Εισαγωγή στη Γλωσσολογία. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη

Περιγραφική Γραμματική της Νέας Ελληνικής Γλώσσας:
Holton, D. Mackridge, P. Φιλιππάκη-Warburton, Ε. 1999. Γραμματική της Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα: Εκδόσεις Πατάκη

Ιστορική Ορθογραφία και Ιστορική Γλωσσολογία:
Μπαμπινιώτης, Γ. 2017. Συνοπτική ιστορία της ελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας
McMahon, A. M. S. 2005. Ιστορική Γλωσσολογία. Η Θεωρία της Γλωσσικής Μεταβολής. Αθήνα. Εκδόσεις Μεταίχμιο


❃❃❃

Τριλογία:

Part 1: Είναι η Ελληνική «μητέρα όλων των γλωσσών»;

5 comments

  1. Η γλώσσα είναι Μία και είναι Ελληνική, όλες οι άλλες είναι διάλεκτοι από διαφορετικές εποχές της ιστορίας του Έλληνος άνθρώπου στη γη,
    Δέν μπορεί κάποιος Λαός να έχει δική του Γλώσσα εάν δεν έχει δικό του Αλφάβητο....Ποιός Λαός έχει δικό του Αλφάβητο?
    Ούτε οί Ινδοί.....όπου υποτείθεται ότι είναι "υπεύθυνοι" δηλαδή, ακόμα γράφουν κάτω από την ευθύνη (ευθεία) γραμμή όπως και εμείς πριν από αμνημονεύτων ετών....τα δέ γράμματα τους ομοιάζουν με αυτά του δίσκου της Φαιστού τής Γραμμικής Α
    इंडो-यूरोपीय भाषा = Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στόν Κύριο Μπαμπινιώτη διαφεύγει ότι, κανείς Λαός δεν έχει δικό του Αλφάβητο...όπως του διαφεύγει ότι,η λέξη DELIVERY είναι Ελληνικότατη όπως και αυτός είναι Ελλην.
    τά Greeklish.
    'Έχω διαβάσει τού κυρίου Μπαμπινιώτη σελίδες ολόκληρες που ωρύετε για τα Greeklish και ιδικά τό "DELIVERY" όμως, Στον Κύριο Μπαμπινιώτη ΔΙΑ-ΦΕΥΓΕΙ η ετυμηγορία του Λαού που λέει:
    "Όλες οι Ημέρες είναι του Θεού" και για να το λέει ο λαός, είναι ΝΟΜΟΣ,
    Εφόσον λοιπόν είναι "όλαι αί ημέραι" του Θεού, και εφόσον το όνομα του θεού ήτο και είναι ΔΙΑΣ = φώς, τότε και αι ημέραι πρέπει να λεγόταν και λεγοντε "ΔΙΑΙ" λεγόταν ποτέ αι ημέραι ΔΙΑΙ? και βέβεα λεγόταν αλλιώς, πως εμείς σήμερα θα μπωρούσαμε να λέμε Ευ-Διάθετος?
    ΔΙΑ η Ημέρα, Και Φέρω μας συνθέτει το DELIVERY πως?
    εύκολα
    Όταν χρησιμοποιήσουμε ΔΙΑ αντί για ημέρα πώς θα πούμε "Καθημερινά"?
    Θα πούμε ΔΙΑ-ΛΥ όπως ακρειβως οι Εγγλέζοι σήμερα DAILY...
    Το φέρω όμως γραφώταν με δίγαμμα "F" και προφερόταν ως ελαφρώς Β...., NAFS ή (ναῦς) καί προφορά NAVS... "ΝΑFΙΣ" NAVIS Navy.... Συμπέρασμα:
    ΔΙΑ-ΛΥ + ΒΕΡEI (αυτός φέρει) = DELIVERY το Ύψιλον εδώ, έχει την ένοια του σάκου στην πλάτη αυτουνού που φέρει και εκτελεί το delivery ....και το Έψιλον δηλώνη Έκταση ότι αυτό γίνεται επί Εκτάσεως παντού και σέ όλο τον Πλανήτη, σε όλα τα επίπεδα, απαύστως.
    (κάθε γράμμα διαφορετικός κωδικός)
    Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πείς, χρησιμοποιώντας τήν ΔΙΑ ή Day για τους Δωρειείς αντί για ημέρα....
    Σήμερα λέμε Νταλαβέρια = DELIVERIES = ημερήσιες Συναλαγές...
    Και ερωτώ:
    Γιατί να μην έχω το δικαίωμα να συμπεριφέρομε όπως οι αρχαίοι μου πρόγονοι?
    Στην Κρήτη οι παλιοί λέγανε της ημέρες Δίες και οι Ισπανοί από ανέκαθεν BUENOS DΙAS….Καλημέρα.
    Ο κύριος Μπαμπινιώτης Εισήγαγε τη σύγχρονη γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών δηλαδή, το Αυτί ώς Αφτί, την Αυγή ώς Αβγή, καί το Αυγό ώς Αβγό......

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  3. Μπαμπινιώτης, Γ. 2017. Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας. Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας Ε.Π.Ε...............................
    Στόν Κύριο Μπαμπινιώτη διαφεύγει ότι, κανείς Λαός δεν έχει δικό του Αλφάβητο...όπως του διαφεύγει ότι,η λέξη DELIVERY είναι Ελληνικότατη όπως και αυτός είναι Ελλην.
    τά Greeklish.
    'Έχω διαβάσει τού κυρίου Μπαμπινιώτη σελίδες ολόκληρες που ωρύετε για τα Greeklish και ιδικά τό "DELIVERY" όμως, Στον Κύριο Μπαμπινιώτη ΔΙΑ-ΦΕΥΓΕΙ η ετυμηγορία του Λαού που λέει:
    "Όλες οι Ημέρες είναι του Θεού" και για να το λέει ο λαός, είναι ΝΟΜΟΣ,
    Εφόσον λοιπόν είναι "όλαι αί ημέραι" του Θεού, και εφόσον το όνομα του θεού ήτο και είναι ΔΙΑΣ = φώς, τότε και αι ημέραι πρέπει να λεγόταν και λεγοντε "ΔΙΑΙ" λεγόταν ποτέ αι ημέραι ΔΙΑΙ? και βέβεα λεγόταν αλλιώς, πως εμείς σήμερα θα μπωρούσαμε να λέμε Ευ-Διάθετος?
    ΔΙΑ η Ημέρα, Και Φέρω μας συνθέτει το DELIVERY πως?
    εύκολα
    Όταν χρησιμοποιήσουμε ΔΙΑ αντί για ημέρα πώς θα πούμε "Καθημερινά"?
    Θα πούμε ΔΙΑ-ΛΥ όπως ακρειβως οι Εγγλέζοι σήμερα DAILY...
    Το φέρω όμως γραφώταν με δίγαμμα "F" και προφερόταν ως ελαφρώς Β...., NAFS ή (ναῦς) καί προφορά NAVS... "ΝΑFΙΣ" NAVIS Navy.... Συμπέρασμα:
    ΔΙΑ-ΛΥ + ΒΕΡEI (αυτός φέρει) = DELIVERY το Ύψιλον εδώ, έχει την ένοια του σάκου στην πλάτη αυτουνού που φέρει και εκτελεί το delivery ....και το Έψιλον δηλώνη Έκταση ότι αυτό γίνεται επί Εκτάσεως παντού και σέ όλο τον Πλανήτη, σε όλα τα επίπεδα, απαύστως.
    (κάθε γράμμα διαφορετικός κωδικός)
    Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πείς, χρησιμοποιώντας τήν ΔΙΑ ή Day για τους Δωρειείς αντί για ημέρα....
    Σήμερα λέμε Νταλαβέρια = DELIVERIES = ημερήσιες Συναλαγές...
    Και ερωτώ:
    Γιατί να μην έχω το δικαίωμα να συμπεριφέρομε όπως οι αρχαίοι μου πρόγονοι?
    Στην Κρήτη οι παλιοί λέγανε της ημέρες Δίες και οι Ισπανοί από ανέκαθεν BUENOS DΙAS….Καλημέρα.
    Ο κύριος Μπαμπινιώτης Εισήγαγε τη σύγχρονη γλωσσολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών δηλαδή, το Αυτί ώς Αφτί, την Αυγή ώς Αβγή, καί το Αυγό ώς Αβγό......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η γλώσσα είναι Μία και είναι Ελληνική, όλες οι άλλες είναι διάλεκτοι από διαφορετικές εποχές της ιστορίας του Έλληνος άνθρώπου στη γη,
    Δέν μπορεί κάποιος Λαός να έχει δική του Γλώσσα εάν δεν έχει δικό του Αλφάβητο....Ποιός Λαός έχει δικό του Αλφάβητο?
    Ούτε οί Ινδοί.....όπου υποτείθεται ότι είναι "υπεύθυνοι" δηλαδή, ακόμα γράφουν κάτω από την ευθύνη (ευθεία) γραμμή όπως και εμείς πριν από αμνημονεύτων ετών....τα δέ γράμματα τους ομοιάζουν με αυτά τής Γραμμικής Α αλλά Παρεφθαρμένα
    इंडो-यूरोपीय भाषा = Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δέν μπορεί κάποιος Λαός να έχει δική του Γλώσσα εάν δεν έχει δικό του Αλφάβητο....Ποιός Λαός έχει δικό του Αλφάβητο?
    Ούτε οί Ινδοί.....όπου υποτείθεται ότι είναι "υπεύθυνοι" δηλαδή, ακόμα γράφουν κάτω από την ευθύνη (ευθεία) γραμμή όπως και εμείς πριν από αμνημονεύτων ετών....τα δέ γράμματα τους ομοιάζουν με αυτά τής Γραμμικής Α ?
    इंडो-यूरोपीय भाषा = Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

weekly inspo