Philomαtheia

Ένας από τους μεγαλύτερους και πλέον δισεπίλυτους προβληματισμούς, στοιχειό που μας ταλανίζει τα βράδια, πηγή ανασφάλειας και αίσθησης ματαιότητας σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας: Ποιός είμαι; Γιατί υπάρχω; Ποιόν σκοπό θα επιτελέσω σε αυτή τη ζωή; Πότε θα νιώσω πληρότητα; χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά Οι απορίες μας σχετικά με την ύπαρξη , τη ζωή, το σύμπαν, τον χωροχρόνο, την τελεολογία, την βαθύτερη αιτία και αλήθεια των όντων είναι άπειρες και, θα 'λεγε κανείς, αδύνατο να απαντηθούν επαρκώς. Βέβαια δεν είναι απαραίτητα αυτό το ζητούμενο, παρά την χρησιμότητα της επιστημονικής γνώσης που μας προσφέρουν διάφορες επιστήμες, όπως η Φιλοσοφία , η Λογική, η Θεολογία, η Κοινωνιολογία και η Αστρονομία . Όμως σε αυτή την αναζήτηση των τόσο σύνθετων νοημάτων είναι πολύ εύκολο να παγιδευτούμε στον φαύλο κύκλο της ματαιότητας. Ιδιαίτερα δε όταν δεν έχουμε βρει ακόμα αυτό που μας γεμίζει, αυτό για το οποίο γεννηθήκαμε, τον σκοπό της ζωής μας, η ψυχική μας ισορροπία φεύγει από τον έλεγχό μας κα

από το Αρχαίων Τόπος Γράφει ο  Jean-Pierre Vernant Το πρόβλημα πού πρόκειται να με απασχολήσει αφορά όχι τόσο την ιστορία της επιστημονικής σκέψης, με την κύρια σημασία του όρου, όσο τις σχέσεις ανάμεσα σε μερικές βασικές επιστημονικές έννοιες — μιαν ορισμένη εικόνα του κόσμου — και σε γεγονότα κοινωνικής Ιστορίας. Στις αρχές του 6ου αιώνα π. Χ., η αστρονομική σκέψη στην Ελλάδα δεν βασίζεται ακόμη σε συνεχείς παρατηρήσεις και πειραματισμούς· δεν στηρίζεται σε μια θεμελιωμένη επιστημονική παράδοση. Αν ήθελα να εξηγήσω πώς έγινε μια ανακάλυψη τον 19ο ή τον 20ο αιώνα, θα έπρεπε ν’ αναφερθώ ουσιαστικά στην ανάπτυξη της ίδιας της επιστήμης, στην κατάσταση των θεωριών και των τεχνικών, μ’ ένα λόγο στην εσωτερική δυναμική των ερευνών στον τομέα της μιας ή της άλλης επιστημονικής μάθησης. Στην αρχαϊκή όμως Ελλάδα, δεν υπάρχει ακόμη συγκροτημένη επιστήμη. Τις λίγες αστρονομικές γνώσεις πού θα χρησιμοποιήσουν οι Ίωνες, δεν τις επεξεργάστηκαν οι ίδιοι, αλλά τις δανείστηκαν από τους γειτονικούς πο

«- Μία ιστορία της ελληνικής γλώσσας που δεν είναι ευρέως γνωστή είναι το γεγονός ότι στην Αθήνα της προεπναστατικής περιόδου υπήρχε μία ιδιαίτερη διάλεκτος, μία διαφορετική διάλεκτος από τις άλλες. -Είναι κάτι το οποίο είναι ελάχιστα έως καθόλου γνωστό, ότι η Αθήνα την εποχή εκείνη ήταν ένα σημαντικό κέντρο μεν, αλλά όχι η μεγαλύτερη ούτε η σημαντικότερη πόλη της Ελλάδας, όπως είναι σήμερα. Άλλωστε ο πληθυσμός δεν υπερέβαινε τις λίγες χιλιάδες. Μιλιόταν λοιπόν μια τοπική διάλεκτος, όπως συνέβαινε στο σύνολο του τότε ελληνόφωνου κόσμου. Η διάλεκτος αυτή της παλιάς Αθήνας αποτελεί τμήμα μιας ευρύτερης διαλεκτικής ζώνης με κοινά χαρακτηριστικά, η οποία περιλάμβανε και τη Νότια Εύβοια, την Κύμη, το Αλιβέρι, την Κάρυστο, τα Μέγαρα, την Αίγινα, ίσως και μεγάλο τμήμα της ανατολικής Στερεάς. Η εγκατάσταση όμως των Αρβανιτών στην Αττικοβοιωτία από τις αρχές του 15ου αιώνα και η συνακόλουθη εξάπλωση των Αρβανίτικων στην Αττική, περιορίζει σταδιακά την γεωγραφική έκταση της παλιάς Αθηναϊκής διαλ

από τη Μηχανή του Χρόνου Η άγνωστη σήμερα θεά Μήτις, θεά της σοφίας και της φρόνησης αποτελούσε σημαντικό πρόσωπο στο γένος των θεών, στην αρχαία μυθολογία και στον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψης. Η γέννηση της Αθηνάς, κόρης της Μήτιδος, από το κεφάλι του Δία... Η Μήτις ήταν Κόρη του τιτάνα Ωκεανού και της τιτανίδας Τηθύος. Έγινε η πρώτη σύζυγος του Δία και μαζί απέκτησαν την Αθηνά.  Η καταγωγή της περιέχει το υδάτινο στοιχείο που είναι αμείλικτο και η αγάπη της με τον Δία αφορά στο συναισθηματικό, θυμικό στοιχείο. Με αυτόν τον τρόπο, η θέα της σοφίας και της φρόνησης συνδύαζε την αυστηρότητα και την τρυφερότητα. Χάρη σε αυτά τα χαρακτηριστικά της βοηθούσε τους ανθρώπους να είναι συνετοί λαμβάνοντας υπόψη εξίσου το συναίσθημα και τη λογική. Η Μήτις, επιπλέον, αντιπροσώπευε την πονηριά και την επαγρύπνηση που καθοδηγούν τους ανθρώπους όταν παίρνουν μια απόφαση ή επιδιώκουν ένα έργο. Το θαλάσσιο στοιχείο που περιέχει η καταγωγή της προσφέρει την επαγρύπνηση και την εναλλαγή μορφών. Επειδή σ

της Ευανθίας Καρρά Στο Χονγκ Κονγκ ακολουθείται η πολιτική της «μίας χώρας με δύο συστήματα» και η αυτονομία της περιοχής αφορά το νομικό σύστημα, το νόμισμα, την τελωνειακή αντιπροσωπεία, τις πολιτιστικές αντιπροσωπείες, τις διεθνείς αθλητικές ομάδες και τους νόμους μετανάστευσης ενώ η Κίνα αντιπροσωπεύει την περιοχή διπλωματικά και στρατιωτικά. Πως φτάσαμε σε μία χώρα που δεν είναι… χώρα; Εξαιτίας της βρετανικής αποικιοκρατίας που διήρκησε από το 1842 έως το 1997. Αυτά τα 156 χρόνια, η περιοχή της Ανατολής, λόγω της έντονης δυτικής επιρροής, ανέπτυξε ένα δικό της σύστημα διακυβέρνησης και κατέληξε ως ένα οικονομικό θαύμα. Τελικά παραδόθηκε στην Κίνα και μέχρι το 2017 όλα κυλούσαν ομαλά, μέχρι που ο Σι Τζινπίνγκ  αντέδρασε και οι κάτοικοι πλέον δηλώνουν έτοιμοι για απόσχιση. Λίγη ιστορία Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν πως οι πρώτοι άνθρωποι βρέθηκαν στο Χονγκ Κονγκ πριν από 35.000-39.000 χρόνια. Ο πρώτος Ευρωπαίος που βρέθηκε στην περιοχή ήταν ο Πορτογάλος Ζόρζε Άλβαρες, το 1513.